Τα "στολίδια" μας στους "φίλους" μας...

Χειροκροτήστε φίλοι μου. Η κωμωδία τελείωσε! (Αύγουστος,63 π.Χ-14 μ.Χ.,Ρωμαίος Αυτοκράτορας, τα τελευταία του λόγια…)

Ο θυμόσοφος Ελληνικός λαός τίποτα δεν λέει τυχαία και επειδή η φτώχια θέλει καλοπέραση ας πούμε  μερικά από τα καθημερινά μας  λόγια σε κάποιους:

Κυβέρνηση – Υπουργός εσωτερικών:
Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.
Όχι Γιάννης, Γιαννάκης
Ο Μανώλης, με τα λόγια, χτίζει ανώγια και κατώγια.
Δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις
Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στο αλεύρι.
Τι το θες το προζύμι αφού δεν ξέρεις να ζυμώσεις
Ήταν ψηλός, μετρίου αναστήματος, παχουλός πολύ... προς το αδύνατο, με μια μουστακάρα... να έτσι δα, ένα μουστακάκι... (Νίνος Ηλιόπουλος στο «Ζητείται Ψεύτης»)

Για κάποιους στο Δήμο Αυλώνος:...
Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος. (Καρλ Μαρξ)
Όποιος λέει πολλά ψέματα πρέπει να έχει πολύ καλή μνήμη.(Κοϊντιλιανός, 35-96 μ.Χ.,  Ρωμαίος ρήτορας)
Λοιπόν δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε! (Ντίνος Ηλιόπουλος στον "Ατσίδα" (1961))
Η ομιλία πηγάζει από τη φύση. Η σιωπή από τη σοφία.

Για κάποιους στο Δήμο  Διστύων:
Ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός, τις επόμενες γενιές. (Arthur Clarke, Βρετανός συγγραφέας)
Ναι! Της είπα όσα με είπες, αλλά με είπε χαλβά και πολλά στενοχωρήθηκα... Μαμά, άκου, να με κάνεις κιοφτέδες, πολλούς κιοφτέδες... και κομματάκι χαλβά... (Ο Κώστας Βουτσάς στη «Νύχτα Γάμου»)

Για κάποιους στο Δήμο  Κονιστρών:
Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό. (Αβραάμ Λίνκολν)
Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, είναι το φιδάκι ο Διαμαντής.
Ήταν πολλά τα λεφτά, Άρη. (Σπύρος Καλογήρου στη "Λόλα")

Για κάποιους στο Δήμο Κύμης:
Όταν η συνέχεια γίνεται ζόρικη, οι ζόρικοι συνεχίζουν. (Τζων Κέννεντυ)
Άλλοι σπέρνουν και θερίζουν κι άλλοι τρών' και μαγαρίζουν.,
Όταν έχεις  τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς.
Τι κάνετε μωρέ; Σταματήστε το κάρβουνο! Όχι άλλο κάρβουνο! (Νίκος Κούρκουλος στο «Ορατότης Μηδέν»)

Για κάποια – κάποιους στο Δήμο Ταμυνέων:
Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα.(Λάο Τσε)
Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του. (Λέων Τολστόι, Ρώσος συγγραφέας)
Βεβαίως, βεβαίως. Του Θεμιστοκλέους, βεβαίως, βεβαίως.(Χρήστος Τσαγανέας στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο»)

Μην μείνει βέβαια παραπονεμένη η εκπρόσωπος μας στο Ελληνικό κοινοβούλιο:
Η τύχη χτυπάει την πόρτα σου μόνο μια φορά  (Αρκάς)   
Θρέψε λύκο το χειμώνα, να σε φάει το καλοκαίρι.
Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος .
Θανάσης Βέγγος: Φεύγετε κυρία μου;
Κυρία: Που να φύγω; Το στριμωγμένο φυγείν αδύνατον... (Ο παλαβός κόσμος του Θανάση)

Και όλοι εμείς βέβαια (με χαρακτηριστική μπάσα, άγρια φωνή)
Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα! ΜΠΑΡΟΥΤΙ!!!  Η Σαπφώ Νοταρά στο «Αχ αυτή η γυναίκα μου» (1967)

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Σχόλια